دلنوشته های نوکری ناقابل از عنایات آستان حضرت دوست در خلوت و جلوت ================= عمری است حلقهی در میخانهایم ما در حلقهی تصرف پیمانهایم ما از نو رسیدگان خرابات نیستیم چون خشت ، پاشکسته میخانهایم ما عشاق را به تیغ زبان گرم میکنیم چون شمع ، تازیانهی پروانها یم ما
آقای رفیعی با احترام.از مستمعین مسجد هستم و حتی پسرم از دوستداران آقای شریفی ئ شماست .یک سوال داشتم .آیا لازم هست خاطره کذب ساخته شود و مطلبی که بارها و بارها از زبان مداحان شنیدیم را شما شب شهادت امام باقر علیه السلام به بچه خودتون نسبت بدین؟ واقعا همسرم میگفت ایشون (یعنی شما )به خاطره سازی معروفن و من میگفتم میخواد بخندونن ولی در عزا دیگه چرا ؟؟
پاسخ:
با سلام
مطلب ارسالی شما رو ملاحظه کردم و حتی به درخواست ادمین وبسایت مبنی بر عدم انتشار نظر ارسالی شما (با عنوان کنیز حضرت زهرا سلام الله علیها) علیرغم اینکه خلاف سیره عملی حضرت زهرا سلام الله علیها بود برخود لازم دیدم با احترام به شمانکاتی را متذکر گردم بنظرم عرض حلالیت طلبی بر شما و مخصوصا همسر محترمتان بواسطه غیبت و تهمت به اینجانب لازم است چراکه مطلبی که بارها و بارها از زبان مداحان شنیدید در واقع بیان همین خاطره توسط بنده در حدود دوازده سال پیش (سال 85)و در کنگره شعر خانگی هیأت در قم المقدسه بوده که بعدها توسط سایر مداحان و ستایشگران آل الله نقل شده و برخی از مداحان ارجمند نظیر جناب حاج آقای خوشنویسان(کاشان) و یا حاج آقای قانع ( مشهد)با ذکر نام و آدرس بنده بیان شده . درثانی اگر همانگونه که بیان فرمودید از مستمعین مسجد امام حسین هستید ، پس دسترسی شما و همسرتان به اینحقیر مشکل نبوده و از طرفی تعجب میکنم که چرا وقت ارزشمندتان را در پای خاطرساز کذابی چون بنده تلف میکنید!!! خداوند عواقب امور همه ی ما را ختم بخیر بنماید.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.